In dit essay staat Wouter ter Braake stil bij ouder worden, vanuit vragen als āWat zijn verbanden tussen mensbeelden en ideeĆ«n over ouder worden?ā Hij ontdekte dat zinvol ouder worden alles te maken heeft met de vraag naar zin en betekenis van het zijnĀ zelf. In de vraag naarĀ betekenisgeving komen een aantal draden samen: die van nadenken over ouderdom, nadenken over sterfelijkheid Ć©n tegelijkertijd nadenken over de zin van het leven zelf. Het begon bij de schrijver met ideevorming over dit thema. Het lot bracht hem meer. Naast ideeĆ«n kwamen worstelingen met een ernstige aandoening. De ervaringen hiermee leverden een verdiept inzicht in de werking van de goddelijke liefde.