Soms zou je willen dat alle mensen – groot en klein – terug zouden keren naar de onschuld waarin ze geboren worden. Bij onze geboorte hebben we een natuurlijk talent voor deze onschuld. Maar dan op een dag leggen we ons kind-zijn af en moeten we die onschuld opnieuw leren.

In het boekje ‘Oma lacht naar mij’ wordt Linda geconfronteerd met het verlies van haar oma. Het boekje kan ons allemaal – kinderen maar ook volwassenen – helpen om de dood van een dierbare een plekje te geven. Niet door de dood onschuldig te maken, maar door kinderlijk onschuldig met de dood om te gaan.

De naam van de hoofdpersoon verwijst naar de (aan melanoom overleden) dochter van vrienden van Theresia, de schrijfster van dit boek. TTheresia wil met dit boek dan ook ‘Stichting Linda tegen melanoom’ steunen. Deze stichting zamelt geld in voor onderzoek naar deze ziekte.

Theresia heeft iets supers neergezet. Woorden als hemel en aarde krijgen een nieuwe betekenis. Moge, zoals oma aan Linda uitlegt, haar boek bij velen de brug tussen verstand en hart weer open maken.